30/11/10

La UNAC pide a la Administración de La Rioja que revise su gestión de las reservas de caza

El pasado día 8 de noviembre, el Presidente de UNAC se reunía con dos representantes de la Sociedad de Cazadores de Ezcaray (La Rioja), en relación con lo que ha estado apareciendo en la prensa en los últimos meses y relativo a la acusada mortandad de ciervos y corzos que se viene registrando en la Comunidad Autónoma de La Rioja, y en concreto, en la Sierra de Cameros-Demanda.

Al parecer, el asunto tiene una mayor magnitud de la que hablan los medios de comunicación y, como siempre, viene derivado de un problema de mala gestión que ha provocado una sobredensidad de animales (ciervos) y que ahora está poniendo en grave riesgo a toda la población de ungulados salvajes y domésticos de la Sierra de Demanda-Cameros (incluida su parte burgalesa).

Hasta ahora, lo que los cazadores están encontrando es muy preocupante y, si el resultado preliminar de los análisis lo confirman, podríamos estar ante un brote de tuberculosis bovina. Pero quizás lo más grave sea que ante esta denuncia hecha por los cazadores de Ezcaray, la Administración riojana hace oídos sordos y sólo piensa analizar los ciervos con sarna, no los demás, a pesar de que todo apunta a que la sarna detectada en ciervos y corzos no sea sino un efecto secundario provocado por otras enfermedades de fondo, algunas de las cuales serían zoonosis, es decir, con riesgo grave para los cazadores que manipulan o consumen en embutido los animales cazados.Por lo que hemos podido averiguar desde la UNAC, una vez más estamos asistiendo a una clara dejación de funciones de una administración autonómica, que, lejos de aceptar e intentar poner remedio al problema, mira para otro lado, teniendo que ser los propios cazadores los que, a iniciativa propia y pagándolo de su bolsillo, encarguen a la Universidad de Zaragoza el análisis de todas las piezas de caza mayor que capturen esta temporada, ante la sospecha de que hay algo más que un problema de sarna en la población cervuna.

Mientras tanto el gobierno riojano sigue echando balones fuera con argumentos pueriles y cargando la responsabilidad sobre los cazadores, a los cuales acusa de falta de diligencia en la consecución de los cupos, eso sí, sin renunciar a cobrarles las tasas por animal abatido. El caso es que, mientras tanto, los corzos y ciervos siguen apareciendo muertos por todos los rincones de estas Sierras tan emblemáticas y otrora prósperas.

Desde la UNAC denunciamos, una vez más, esta situación y, por supuesto, nos ponemos del lado de unas sociedades locales que, lejos de apartarse de los problemas, se implican y ofrecen soluciones pero se sienten desamparados por su propia Administración. Esperemos que, al final, y aunque tarde, los responsables políticos y técnicos que ostentan la gestión de estas reservas de caza tan emblemáticas, reconozcan sus errores y busquen el apoyo en los cazadores locales, que, de momento, están demostrando mayor sensibilidad e implicación ante un problema en el que ellos han sido relegados a ser simples espectadores.

25/11/10

INVITACIÓN DE UNITEGA A TODOS LOS CAZADORES DE GALICIA PARA QUE APORTEN PROPUESTAS DE CARA A LA REDACCIÓN DE LA NUEVA LEY DE CAZA


   Por la presente os informamos que en la última Asamblea General celebrada el día 8 de Agosto de 2.010, se participó a los presentes que la Xunta de Galicia tiene intención de crear un nuevo texto en la Ley de Caza de Galicia.  Por lo que tras las gestiones realizadas por parte de UNITEGA, ésta ha sido invitada a participar de forma activa por parte de la Dirección Xeral de Conservación da Natureza de la Consellería do Medio Rural. 
    Como consecuencia de ello, se invita a todos los cazadores y tecores Gallegos en General, y a los Socios de UNITEGA en particular, a que hagáis propuestas de modificación sobre la actual Ley de Caza. Así mismo, aquellos Socios que quieran participar de forma más activa en este proceso, podrán hacerlo en el grupo de trabajo que se va a crear, para poder canalizar todas las opiniones en un documento de trabajo. 
    Para trasmitirnos vuestras sugerencias podéis hacerlo a través de nuestro correo electrónico unitega@gmail.com , o bien por correo postal dirigido a UNITEGA Carretera de Cerdedelo Nº 41 de LAZA (32620 OURENSE). 

Atentamente, LOS CAZADORES DE UNITEGA

22/11/10

MESA REDONDA: A CUSTODIA DO TERRITORIO

Dentro da actividade ENCONTROS NATURALISTAS contamos nesta ocasión coa participación de Fernando Bandín, da Fundación Fragas do Mandeo; Martiño Cabana e Roberto Hermida, da Asociación Galega de Custodia do Territorio e Oscar Rivas, da Asociación Nummenius.

Nunha breve presentación, cadaún deles daranos a súa visión do presente e futuro inmediato da custodia do territorio en Galicia, abordando cuestións como a función do BANTEGAL en relación á custodia, os proxectos actuais da AGCT, ou o nacemento da Fundación Fragas do Mandeo. Nunha segunda parte abrirase a rolda de participación dos asistentes.

A charla será o venres, 26 de novembro ás 20:30 no local do Grupo Naturalista Hábitat. A entrada é libre e gratuíta. Ricardo Ferreiro GN Hábitat (Rúa Camariñas Nº 8 - baixo A Coruña)


20/11/10

Medio Rural colabora nun estudo sobre a arcea, ave migratoria procedente do oeste de Rusia

A Consellería do Medio Rural acolleu na Dirección Xeral de Conservación da Natureza a presentación dun estudio sobre a arcea (ave limícola do tamaño dunha perdiz). O traballo foi realizado polo Instituto de Investigación de Recursos Cinexéticos (IREC), órgano dependente do Centro Superior de Investigacións Científicas, coa colaboración de varias comunidades autónomas, entre elas Galicia.

Mediante este estudo analizouse unha especie da cal se tiña apenas coñecemento; trátase dunha ave migradora que, segundo se analizou na presentación, procede maioritariamente da área circunbáltica e do oeste de Rusia. A súa condición migradora propicia que o seu aproveitamento cinexético resulte especialmente negativo, posto que as arceas que chegan ata a nosa Comunidade son aquelas que non foron cazadas nos países de tránsito.O obxecto deste estudo é profundizar no coñecemento desta especie, saber cales son os parámetros que rexen as súas variacións de poboación anual e, en funcións destes datos, establecer no ámbito europeo unha xestión máis axustada, de xeito que se repartan os cupos de capturas dunha maneira equitativa e racional.

Charlas
Na presentación participou o xefe do servizo de Caza e Pesca Fluvial da Consellería do Medio Rural, Jesús Marquina. Tamén estiveron presentes representantes federativos de caza e da Asociación de Propietarios Rurais e Produtores de Caza (Aproca), cazadores e persoal técnico da gardería da Xunta. 

FONTE: CONSELLERIA DO MEDIO RURAL

17/11/10

INFORMACION PUBLICA: SOLICITUD DE AMPLIACION DEL TECOR OU-10.126 DE "CUALEDRO"

Consellería do medio rural. Jefatura territorial. Ourense. Servicio de Conservación de la Naturaleza. Expediente: 13/09. En la Jefatura Territorial de Ourense de la Consellería do Medio Rural (Servicio de Conservación de la Naturaleza) don Eusebio Rodríguez Álvarez, actuando como presidente da Sociedad de caza de Cualedro y representante del TECOR societario “Cualedro”, OU-10.126, presentó una solicitud de ampliación de dicho TECOR con fincas privadas y con el monte vecinal en mano común (mvmc) “De Penaverde”, todos ellos en el ayuntamiento de Cualedro, de la que resulta una superficie total de 40 ha, según consta en el correspondiente expediente. Una vez vista la solicitud y demás documentación constitutiva del expediente de ampliación 05/10, y teniendo en cuenta lo establecido en el artículo 86 de la Ley 30/1992, de 26 de noviembre, Ley de régimen jurídico de las administraciones públicas y del procedimiento administrativo común (modificada por la Ley 4/1999, de 13 de enero), este servicio publica este anuncio, con el fin de que cualquier persona, física o jurídica pueda, en el plazo de un mes contado a partir de la publicación del presente anuncio, examinar el expediente y presentar todas las alegaciones que consideren oportunas en el  Servicio de Conservación de la Naturaleza de la Delegación Provincial de Medio Rural (rúa do Paseo, 18 - 5º, 32003 Ourense). Ourense, 20 de octubre de 2010. El jefe territorial. Fdo.: Ricardo Ignacio Vecillas Rojo.

15/11/10

A la caza de (casi todas) las especies invasoras

El primer catálogo español sobre especies invasoras que prepara el Ministerio de Medio Ambiente tiene sorpresa. El borrador establece las 168 especies consideradas como invasoras, que van desde la hormiga loca hasta el picudo rojo, del mejillón cebra a la rana toro. La orden es erradicarlas porque amenazan el ecosistema. Pero no todas. El ministerio planea, según el borrador del pasado día 5, un capítulo aparte para un grupo de especies foráneas que podrán permanecer, bajo control y en algunas zonas. Se trata del siluro en el Ebro, el arruí en Sierra Espuña o el pez gato en el Júcar, el Ebro o el Tajo. Especies con interés para la caza y la pesca, algo que los ecologistas consideran un contrasentido. Medio Ambiente insiste en que este es solo un borrador que aún tendrá recorrido, pero sostiene que hay especies que, por su papel ecológico, no conviene erradicar del todo. El ministerio planea presentar el borrador antes de final de año.

La Ley del Patrimonio Natural y la Biodiversidad, de 2007, ordenó crear el catálogo para unificar la lucha contra las especies invasoras, competencia de las comunidades autónomas. El texto reconoce que la integración de estas variedades "en los ecosistemas nativos ocasiona graves perjuicios a las especies y a los hábitats autóctonos, pero también a la economía, especialmente, a la producción agrícola, ganadera y forestal, e incluso a la salud pública".

Algunas, como el visón americano, el mejillón cebra o el mapache, se reproducen de forma descontrolada, ocupan el lugar de especies autóctonas y alteran los ecosistemas. El aumento del transporte internacional -algunos barcos las han introducido en sus tanques de lastre- y la moda de tener animales de compañía exóticos que acaban en el campo han contribuido a la expansión descontrolada del fenómeno. En 1992, el Convenio de Diversidad Biológica de la ONU reconoció el problema y desde entonces proliferan las medidas para combatirlo.

El catálogo, enviado para consultas a científicos y comunidades, enumera las especies que hay que erradicar. No menciona el eucalipto, que se usa para obtener madera, pero sí incluye otras 88 especies de plantas: el camalote que cubre el Guadiana, el alga asesina caulerpa, la uña de gato y hasta especies ya tan familiares como la pita. Hay crustáceos como el cangrejo rojo -un equipo del CSIC acaba de descubrir que ya forma parte de la dieta de vertebrados en el Guadalquivir- o insectos como el picudo rojo que azota las palmeras de media Península. Hay mamíferos como el mapache (que comenzó como mascota y que ya cría sin control), aves como la malvasía y peces como la gambusia, introducida en los setenta por el Gobierno desde EE UU para acabar con el paludismo. Las comunidades autónomas deberán establecer planes para erradicar estas especies y si por casualidad alguien atrapa uno de estos animales "no podrá ser devuelto al medio natural", sino que debe entregarla a las autoridades. Quien tenga uno de estos animales deberá registrarlo y evitar que se escape.

La polémica surge en el tercero de los grupos. Aunque inicialmente el borrador afirma que "las especies incluidas en el catálogo no podrán ser consideradas especies pescables ni cazables, ni podrán ser gestionadas con el objetivo de favorecer su conservación". Sin embargo, más adelante fija excepciones y da un breve listado de algunas especies que en determinados lugares "podrán ser objeto de medidas de gestión por las comunidades autónomas y ciudades con estatuto de autonomía, dirigidas a su control, erradicación y contención".

Pedro Brufao, coordinador de la ONG Ríos con Vida, considera que eso deja vía libre a las comunidades para preservar especies invasoras: "El siluro en el Ebro fue introducido para pescar y, como ya hay una industria de la pesca, ahí no se atreven con él y no obligan a erradicarlo. La excepción va contra la propia ley". El listado incluye el siluro en determinadas zonas del Ebro y del Tajo. En Tarragona hay turistas británicos que acuden solo para pescar este animal. También está el arruí en Sierra Espuña (Murcia). "Los trofeos de caza y pesca" en esa lista de exclusiones "requerirán una autorización específica" de la comunidad "para su transporte, tenencia o exportación" fuera de ese área.

Perros asilvestrados
El borrador de real decreto para el desarrollo del catálogo español de especies exóticas invasoras y la protección de especies autóctonas indica que hay que erradicar a "los ejemplares de perros y gatos asilvestrados que se encuentren en libertad en el medio natural". El borrador deja abierta la puerta a empezar a exterminar con urgencia una especie si aparece alguna no contemplada y permite a las comunidades autónomas establecer catálogos complementarios que amplíen el listado del Gobierno. Además, hay otra lista de especies con "potencial invasor" a las que hay que prestar atención porque han demostrado capacidad de adaptación en "otros países y regiones".  En España, el Código Penal ya establecía como delito "la introducción o liberación de especies de flora o fauna no autóctona que perjudiquen el equilibrio biológico".

12/11/10

Listas definitivas Guardas de Particulares de Campo 2010

Estimado Señor: Le participo para conocimiento, y dentro del marco del Plan General de Colaboración entre Guardia Civil y sector de Seguridad Privada, que durante el día de hoy 03 de noviembre de 2010 se ha procedido a ordenar la publicación del acuerdo del tribunal calificador por el que se hacen públicas las listas definitivas de admitidos y excluidos a las pruebas de selección para Guardas Particulares del Campo y sus especialidades 2-2010. Se adjunta copia del acuerdo y listas de admitidos y excluidos definitivos. Para cualquier duda o incidencia que pudiera ocurrir pueden ponerse en contacto a través de los teléfonos 91.342.21.24 o 91.514.60.00 ext. 48979, nº de fax. 91.514.28.34 o a través del correo electrónico.: dg-seprose-segprivada@guardiacivil.org
Reciba un atento saludo.
Ntra. Rfa. RIIS/jllr Nº 190883

EL TTE. CORONEL JEFE ACCTAL. DEL SERVICIO
Rodolfo Ignacio Sanz Sánchez

FUENTE: GUARDERIO

En tierra hostil


Karelia ha vuelto a ponerse en marcha. Muestra un comportamiento similar a su migración prenupcial, en la que registramos una parada larga a medio camino. De hecho, en aquel momento llegamos a pensar que su Stop over iba a ser definitivo, pero como ya sabéis nos sorprendió con una segunda parte que le llevó al continente asiático. Durante veinte días Karelia ha descansado en las laderas oeste de los Urales. Ahora vuelve a ponerse en marcha. Estábamos preocupados por nuestra amiga. Nada más entrar en Europa y en plena temporada de caza sus emisiones desaparecen durante días. Hemos registrado una escala o Stop over en las faldas occidentales de los montes Urales, pero la verdad es que han sido muchos días, demasiados para nuestro gusto, sin noticias. Sus últimas emisiones son del pasado miércoles día 10 de noviembre y sitúan al pájaro en la zona de Nizhny Novgorod, a poco menos de 450 kilómetros al Este de Moscú. En esta última etapa ha recorrido 580 kilómetros, con lo que se puede decir que vuelve por sus fueros.

Karelia ha recorrido en su viaje de migración postnupcial un total aproximado de 2.500 kilómetros. Si fuera un indivíduo de corta o media migración ya estaría a las puertas de Francia. En estos momentos se encuentra en el corazón de Rusia y en los próximos días podría entrar en zona comunitaria. Cerca de3.500 kilómetros al oeste se le espera en Cantabria, concretamente en la localidad de Cartes, pero Karelia tiene por delante la parte más dura del recorrido. Seguimos rezando.


9/11/10

La FGC recibe 65.000,00 € de la Consellería do Medio Rural

CONSELLERÍA DO MEDIO RURAL Resolución do 29 de outubro de 2010, da Secretaría Xeral da Consellería do Medio Rural, pola que se dá publicidade aos convenios subscritos por esta consellería no segundo cuadrimestre do ano 2010. O artigo 11 da Lei 4/2006, do 30 de xuño, de transparencia e boas prácticas na Administración pública galega (DOG nº 136, do 14 de xuño), impón a cada consellería da Xunta de Galicia a obriga de publicar, no Diario Oficial de Galicia, unha relación dos convenios de colaboración subscritos no segundo cuadrimestre do ano. En consecuencia, e para lle dar cumprimento a esa obriga, DISPOÑO:
Artigo único.-Dar publicidade á relación dos convenios subscritos pola Consellería do Medio Rural nos meses de maio, xuño, xullo e agosto do ano 2010, que se incorpora como anexo a esta resolución. Santiago de Compostela, 29 de outubro de 2010. Jorge Atán Castro Secretario xeral da Consellería do Medio Rural


.... Convenio de colaboración entre a Consellería do Medio Rural e a Federación Galega de Caza. 65.000,00 €  9-6-2010 ....

6/11/10

CAZA EN EL TRAMO INTERNACIONAL DEL RIO MIÑO

De acuerdo con el Reglamento de Caza en lasaguas y márgenes del Tramo Internacional del Río Miño (T.I.R.M.) y con el Acta de la Reunión de la Comisión Mixta Internacional de Caza del Río Miño para definir la temporada 2010/2011, se autoriza el ejercicio de la caza en el T.I.R.M. en las condiciones siguientes:  VER TEXTO COMPLETO

FUENTE: B. O. de Pontevedra Nº 162 de 24 de agosto de 2010.

4/11/10

NUEVO BOLETIN INFORMATIVO DE UNITEGA

Ya está disponible el BOLETIN de UNITEGA del mes de NOVIEMBRE de 2010 (Descárgalo).

EDITORIAL: Cada uno por su lado...

   La temporada pasada UNITEGA manifestó públicamente su agradecimiento al recién nominado Director Xeral de Conservación da Natureza da Consellería de Medio Rural por atender su petición de unificar los modelos de impresos que se estaban utilizando para realizar trámites como la solicitud de recechos y ganchos, la comunicación de resultados de las cacerías y para elaborar los Planes Anuales de Caza.       

Estos documentos se colgaron en la propia web de la Consellería de Medio Rural y a principios de la presente temporada pudimos ver que algunos de ellos incluso se actualizaron con modificaciones que los hacían más prácticos y fáciles de utilizar por los responsables de los Tecores. Una vez alcanzado este objetivo, desde UNITEGA se siguió incidiendo en este proceso de "unificación", por lo que en el pasado Comité Galego de Caza se pidió un modelo para elaborar los planes anuales de aprovechamiento de la arcea y la galiñola.         

Pero poco nos duró la alegría, puesto que una vez empezada la temporada de caza, realizamos la pertinente pregunta a nuestras delegaciones respeto a si realmente se estaban utilizando los modelos "unificados" en cada uno de los cuatro Servizos Provinciais, y para sorpresa de todos nosotros, pudimos comprobar que sólo el Servizo de Conservación da Natureza de Ourense se mantuvo fiel a los dictados que les llegan de Santiago de Compostela; mientras que en las restantes provincias se volvió a las andadas, es decir, a elaborar un modelo diferente para que los Tecores pudieran presentar sus Planes Anuales de Aprovechamiento.   

Ante esta situación sólo cabe preguntarse si tan diferentes son nuestras cuatro provincias para llegar al extremo de crear su propio modelo de impresos. ¿Porque no defienden esas mismas diferencias a la hora de reclamar la apertura diferenciada de la época de caza en cada una de ellas?, por ejemplo. ¿Que pretenden conseguir con estas acciones? ¿No se dan cuenta de que el único que están consiguiendo es alejar a la Administración de los ciudadanos? 

Y después de lo relatado, desde UNITEGA nos preguntamos: ¿merece la pena seguir pidiendo que podamos realizar nuestros trámites a través de internet, o es mejor callar, y seguir cada uno por su lado...? 

Los cazadores de UNITEGA

2/11/10

Orde do 18 de outubro de 2010 pola que se crea a Rede Integrada de Laboratorios de Diagnóstico de Triquina da Comunidade Autónoma de Galicia.

Na Comunidade Autónoma de Galicia é moi significativo o consumo de carne de porco doméstico e doutras especies que poden estar infectadas por nematodos do xénero Trichinella. Polo tanto, o establecemento de medidas preventivas resulta necesario, non só por evidentes razóns de saúde pública senón tamén pola aplicación da normativa comunitaria contida no Regulamento (CE) 2075/2005, do 5 de decembro, polo que se establecen normas específicas para os controis oficiais de presenza de triquinas na carne.

Ademais, as probas de triquina encádranse dentro das probas de laboratorio que se deben realizarse no marco dos controis oficiais establecidos polo Regulamento (CE) 854/2004 (anexo I, sección I, capítulo II, letra F), e segundo os parámetros establecidos polo Regulamento (CE) 882/2004, do 29 de abril, sobre os controis oficiais efectuados para garantir a verificación do cumprimento da lexislación en materia de pensos e alimentos e a normativa sobre saúde animal e benestar dos animais, que no seu artigo 12 parágrafo 2º especifica que os laboratorios deben estar acreditados segundo as normas europeas.

O Regulamento (CE) 2076/2005, do 5 de decembro, no seu artigo 16 establecía un período transitorio en relación cos laboratorios oficiais que realizasen análises de determinación de presenza de triquinas, de modo que estas unidades analíticas dos matadoiros podían acollerse a esta disposición ata o 31 de decembro de 2009, debendo estar acreditadas a partir do 1 de xaneiro de 2010. Na data de abril de 2009 nas unidades analíticas dos matadoiros da nosa comunidade autónoma, que non contan coa acreditación, aínda non comezara o proceso para súa acreditación.

A Comisión Europea, en decembro de 2009 decidiu prorrogar este prazo coa publicación do Regulamento (CE) 1162/2009, do 30 de novembro, que establece disposicións transitorias para a aplicación dos regulamentos comunitarios 853/2004, do 29 de abril, 854/2004, do 29 de abril e 882/2004, tamén do 29 de abril. Así, no capítulo IV (artigo 6) establece disposicións transitorias para a aplicación do Regulamento (CE) 882/2004, e determina que a autoridade competente poderá designar un laboratorio que realice os controis oficiais de Trichinella e que estea localizado nun matadoiro ou nun establecemento de manipulación de caza, sempre e cando, aínda que non estea acreditado, o dito laboratorio: a) demostre que iniciou e prosegue os procedementos de acreditación necesarios conforme o Regulamento (CE) 882/2004; b) presente á autoridade competente garantías satisfactorias de que se implantaron sistemas de control da calidade para as análises que efectúa a efectos dos controis oficiais. Os estados membros que apliquen esta disposición transitoria informarán á Comisión ao final de cada ano sobre os progresos rexistrados na acreditación dos ditos laboratorios designados.

Tendo en conta que o novo período transitorio rematará o 31 de decembro de 2013, e dado o enorme esforzo humano e económico que supón a acreditación de todas as unidades de análise dos matadoiros, a Dirección Xeral de Saúde Pública e Planificación da Consellería de Sanidade está a promover o proxecto de acreditación conxunta das unidades de análise dos matadoiros da Comunidade Autónoma de Galicia que efectúan diagnóstico de triquina. O principal obxectivo deste proxecto é dar cumprimento ás normas comunitarias antes citadas, mellorar a fiabilidade das probas realizadas, todo isto ao menor custo posible e, ao mesmo tempo, crear unha estrutura estable e ben definida, cun laboratorio central acreditado que teña a responsabilidade da coordinación e supervisión do funcionamento das unidades de análise localizadas nos matadoiros que efectúen os controis de triquina.

Por outra banda, a norma UNE-EN ISO/IEC 17025 establece os requisitos xerais relativos á competencia técnica dos laboratorios de ensaio que a Entidade Nacional de Acreditación (Enac) utiliza para a acreditación destes, o que implica necesariamente definir a organización xeral desta estrutura tanto desde o punto de vista administrativo como técnico, e os requisitos organizativos mínimos das instalacións.

Así, é necesario establecer un vínculo xurídico entre a unidade central, de natureza pública, e as unidades de análise localizadas nos matadoiros e o seu persoal, de natureza privada, o que se trata de materializar por medio desta orde.

Na súa virtude, e no uso das facultades que me confiren os artigos 34.6º e 38 da Lei 1/1983, do 22 de febreiro, reguladora da Xunta e da súa Presidencia,

DISPOÑO:
Artigo 1º.-Obxecto.
A presente orde ten por obxecto a creación da Rede Integrada de Laboratorios de Diagnóstico de Triquina da Comunidade Autónoma de Galicia, mediante a actuación coordinada entre o laboratorio central e as unidades de análise existentes nos matadoiros de Galicia.

Artigo 2º.-Estrutura.
A Rede Integrada de Laboratorios de Diagnóstico de Triquina da Comunidade Autónoma de Galicia configúrase como unha estrutura de natureza científico-técnica composta por:

a) O Laboratorio de Saúde Pública de Lugo, de natureza pública, dependente da Consellería de Sanidade, que actuará como laboratorio central acreditado.

O laboratorio central, a través da área de parasitoloxía, ten a responsabilidade da coordinación e supervisión do funcionamento das distintas unidades de análise que efectúen controis de triquina.

b) As unidades de análise localizadas nos matadoiros de Galicia que realicen controis de triquina. Estas unidades integraranse na rede de conformidade co previsto no artigo 5º desta orde.

c) Outros laboratorios ou unidades de análise de futura incorporación, que pola súa actividade ou ámbito resulten de utilidade para a rede.

Artigo 3º.-Dirección científico-técnica da rede.
A dirección científico-técnica da rede integrada levaraa a cabo o Laboratorio de Saúde Pública de Lugo, a través da área de parasitoloxía, que actuará como laboratorio central acreditado. No exercicio das súas funcións de dirección, o laboratorio central realizará as seguintes funcións:

a) Establecer os criterios e liñas de actuación da actividade das unidades de análise integradas na rede, así como os parámetros científico-técnicos e organizativos destes.

b) Establecer e poñer en funcionamento unha rede informática para a interconexión e intercambio de datos relativos á detección e identificación de riscos.

c) Establecer os contactos necesarios con outras redes de detección ou alerta no eido do control sanitario.

d) Elaborar protocolos de primeira actuación e resposta rápida.
e) Procurar a posta en marcha de novas técnicas de detección e identificación.
f) Coordinar a intervención axeitada das unidades de análise integradas na rede, así como as derivadas das actuacións que requiran a súa intervención.

g) Realizar funcións de apoio e coordinación dos medios científico-técnicos necesarios para a toma de decisións en situacións de urxencia ou noutras que requiran de actuacións coordinadas no seu ámbito de actuación.

h) Establecer os requisitos formativos mínimos do persoal para o correcto exercicio das funcións encomendadas á rede.

i) Revisar o sistema mediante a realización de auditorías internas.
j) Dispoñer dun adecuado control do cumprimento por parte das unidades analíticas dos requisitos exixidos pola norma UNE-EN ISO/IEC 17025 e que veñen establecidos no Manual de calidade, procedementos xerais e procedementos normalizados de traballo.

k) A responsabilidade do axeitado uso ou referencia a condición de acreditado.
l) Outras funcións que lle sexan asignadas ou encomendadas polas autoridades sanitarias.

Artigo 4º.-Unidades de análise integradas.
1. As unidades de análise integradas cumprirán os requisitos técnicos e de calidade establecidos polo laboratorio central acreditado, así como os protocolos, directrices e liñas de actuación emanados deste no exercicio das funcións encomendadas.

2. As actividades técnicas realizaranse segundo os métodos e procedementos establecidos polo laboratorio central para toda a rede.

3. Os informes emitidos polas unidades de análise, que cumpran cos criterios establecidos polo laboratorio central, entenderanse emitidos pola rede integrada acreditada.

Para tal efecto, a Consellería de Sanidade, á que está vinculada o laboratorio central, realizará as xestións oportunas para a acreditación da rede.

4. Os controis realizados polas unidades de análise integradas, que cumpran cos criterios establecidos polo laboratorio central, formarán parte do control oficial dos produtos, e poderán facer mención nos seus informes á súa condición de unidades integradas na rede. Para estes efectos, o persoal dos servizos oficiais de Saúde Pública con destino no matadoiro, exercerá as funcións de responsable técnico da unidade de análise integrada.

Artigo 5º.-Procedemento de integración.
1. O procedemento de integración iniciarase coa presentación polo interesado dunha declaración responsable do cumprimento dos requisitos exixidos, segundo o modelo establecido no anexo desta orde, cos efectos previstos no artigo 71 bis da Lei 30/1992, do 26 de novembro, de réxime xurídico das administracións públicas e do procedemento administrativo común.

2. A declaración responsable dirixirase á Dirección Xeral de Saúde Pública e Planificación da Consellería de Sanidade e poderanse presentar nos lugares establecidos no artigo 38.4º da Lei 30/1992, do 26 de novembro, de réxime xurídico das administracións públicas e do procedemento administrativo común e o disposto na Lei 11/2007, do 22 de xuño, de acceso electrónico dos cidadáns aos servizos públicos, e normas autonómicas que a desenvolvan.

A Dirección Xeral de Saúde Pública e Planificación poderá verificar, en calquera momento, o cumprimento dos requisitos establecidos no anexo desta orde, e ditará a correspondente resolución acordando a integración ou non da unidade na rede. Contra esta resolución poderase recorrer en alzada ante a persoa titular da Consellería de Sanidade, de conformidade co previsto nos artigos 114 e 115 da Lei 30/1992, do 26 de novembro, de réxime xurídico das administracións públicas e do procedemento administrativo común.

3. Cando se constate que unha unidade de análise integrada incumpre os requisitos, protocolos, directrices, criterios ou liñas de actuación establecidas polo laboratorio central, ou ben cando se detecten irregularidades con ocasión da realización de actividades de inspección ou control oficial, a Dirección Xeral de Saúde Pública e Planificación poderá, logo de audiencia do/a titular da unidade afectada, acordar a exclusión desta da rede. Este acordo poderase recorrer en alzada ante a persoa titular da Consellería de Sanidade, de conformidade co previsto nos artigos 114 e 115 da Lei 30/1992, do 26 de novembro, de réxime xurídico das administracións públicas e do procedemento administrativo común.

A exclusión da rede poderase realizar tamén por instancia da persoa ou entidade titular da unidade de análise.

Artigo 6º.-Financiamento da rede.
1. As unidades de análise financiaranse con cargo aos seus respectivos orzamentos.

2. O laboratorio central acreditado financiarase con cargo ás partidas previstas para a Consellería de Sanidade nos orzamentos xerais da Xunta de Galicia.

3. Sen prexuízo do anterior, a administración sanitaria poderá realizar achegas materiais ou económicas cando resulte conveniente ou necesario, desde o punto de vista do interese e a saúde públicas, realizar actuacións que redunden en beneficio da mellora das actividades de control sanitario ou poidan derivar ou ser consecuencia da aplicación de normas estatais ou comunitarias na materia.

Disposición derrogatoria
Quedan derrogadas cantas disposicións de igual ou inferior rango se opoñan ao disposto nesta orde.

Disposición derradeira
Esta orde entrará en vigor ao día seguinte da súa publicación no Diario Oficial de Galicia.

Santiago de Compostela, 18 de outubro de 2010.
Mª del Pilar Farjas Abadía
Conselleira de Sanidade


FONTE: D.O.G. nº 210 do 2/11/2010